EFEMERA-KİTAP-FOTOĞRAF-OBJE MÜZAYEDESİ

1920 Üsküdar doğumlu olan Mustafa Düzgünman'ın babası Sultantepe semtindeki Abdülbâki Efendi Camii ve Aziz Mahmud Hüdâyî Camilerinin imamlığını yapan, ayrıca Üsküdar çarşısında bir aktar dükkânı da olan Sâim Efendi’dir. Meşhur hattat Necmeddin Okyay ise annesinin dayısıdır. 

İlk mektebi bitirdikten sonra babasının Üsküdar çarşısındaki aktar dükkânında çalışmaya başlamış, dönemin önde gelen hattat ve mûsıkîşinâslarının uğrak yeri olan bu dükkândaki tecrübeleri, içindeki san‘at aşkının alevlenmesini sağlamıştır. Bunu farkeden Necmeddîn Okyay’ın teşvîkiyle 1938’de Devlet Güzel Sanatlar Akademisi’nin Türk Tezyînî Sanatları Bölümü’ne kaydolmuştur. Başta büyük dayısı Necmeddin Okyay’dan olmak üzere geleneksel Türk sanatlarından ciltçilik ve ebru eğitimi almış, kabiliyeti ile dikkat çekmesine rağmen ancak 2.Dünya Savaşı'nın etkileriyle dokulu bırakıp tekrar baba mesleği aktarlığa dönmüştür.

Öğrenciliğinde ciltçilikteki şemse tekniği üzerine kendini geliştiren Düzgünman bu sanatı bir süre sonra bırakmış, ebru sanatına başlamıştır.
Düzgünman ebru sanatında daha geleneksel bir üslup benimsemiş, akademiden hocası ve büyük dayısı Necmettin Okyay’ın ebru sanatına kazandırdığı çiçekli ebru türlerine kendisi de papatyayı eklemiştir. Düzgünman hem ebru sanatındaki eserleriyle hem de ardından pek çok öğrenci yetiştirmesi sebebiyle ebru sanatının Türkiye’de yayılmasını ve tanıtılmasını sağlamıştır.

1953 ve 1979 yılları arasında Aziz Mahmud Hüdâyî Dergâhı’nın türbedarlığını yapan Düzgünman, babasının da zamanında imamlık yaptığı Aziz Mahmud Hüdâyî Camii’nde cuma günü iç ezan ve teravih namazı aralarında okuduğu ilâhilerle iyi bir icracı olarak tanınmıştır. İlahi icracılığının yanında değişik makamlarda 20 kadar ilahi bestelemiştir. Bu ilahilerden bazılarının güftesi kendisine aittir. Bu besteleri son yıllarında yakın arkadaşı neyzen Niyazi Sayın tarafından notaya alınmıştır.

1928 doğumlu olan Semih Balcıoğlu, Işık Lisesi'ni ve Devlet Güzel Sanatlar Akademisi'nin grafik bölümünü bitirmiş, ilk karikatürü 1943 yılında Akbaba Dergisi'ndeki "Genç Fırçalar" bölümünde yayınlanmıştır. İlhan Selçuk ile Taş-Karikatür dergisini yayınlamış, Çarşaf ve Çivi dergilerini yönetmiş, Akşam, Vatan, Hürriyet, Dünya, Tercüman, Politika, Yeni Yüzyıl gazeteleri ile Akbaba, Taş, Karikatür, Taş-Karikatür, Özgür İnsan, Yankı, Çarşaf, Çivi gibi dergilerde çizmiştir.

1969'da iki arkadaşıyla beraber Karikatürcüler Derneği'ni kurmuş ve 7 dönem derneğin başkanlığını yaptıktan sonra 1996'da derneğin onursal başkanı seçilmiştir. 1973-1979 arasında Türkiye Gazeteciler Sendikası'nın başkanlığında bulunmuştur.

Türkiye’de üç boyutlu karikatürü gerçekleştiren ilk sanatçı olan karikatürist, 1998 yılında Kültür Bakanlığı'nca verilen Devlet Sanatçısı unvanını almış,  yedisi yurtdışında olmak üzere toplam 67 kişisel sergi açmıştır.

1956 New York doğumlu olan sanatçı Boğaziçi Üniversitesi'nden mezun olmuş, Avrupa'nın belli başlı merkezlerinde Türk diplomati olarak muhtelif görevler almıştır. Fransa'da Aix en Provence'da Denise Fernandez Grundman'in atölyesini üç yıl boyunca, Bruksel'deki Ixelles Guzel Sanatlar Okulu'nda gravürü bir yıl boyunca, Ankara'da ise merhum Kayıhan Keskinok'un Sanat Yapım atölyesinde iki yıl süreyle eğitim görmüştür. Fransız restoratörlerden eski teknikleri ögrenmek üzere Catherine Thouret ve Marie Clotilde Ancey'nin Anagenesis atölyelerine katılmış, ayrıca Fransız Pastelciler Sosyetesi'nin stajlarını tamamlamıştır. Sanatçı halen kısmen Fransa'da, kısmense İstanbul'daki atölyesinde çalışmaktadır.